Als ik in het dagelijks leven aan het werk ben, heet ik Ennebel, omdat ik met Amerikanen werk. Hier in Japan heet ik A-na-be-ru, omdat dat is hoe je mijn naam kan schrijven in Japanse tekens. Er zijn zo ontzettend veel Japanse tekens, je zou toch zeggen dat je ongelimiteerd woorden kan maken. Maar de “L” is er dus niet. En volgens mij hoort een Japanner het verschil ook niet zo erg, tussen ‘Ru’ en ‘L’. Dus, prima.
Onsen or drive
Afgelopen zondag heb ik met Etsuko en haar man doorgebracht. Lost in translation. In het autootje van de ene naar de andere bestemming, gewoon gaan zitten, geen idee waar je terecht komt. Ze heeft me geleerd hoe ik mijn naam moet schrijven, ze heeft me eten gegeven en snoepjes en sushi en in een hotel gestopt. Ze vroeg waar ik verder heen ging. Ik vertelde dat ik nog graag naar Unzen wilde. En toen was het woord “Onsen” gevallen, en daar wilde ze best mee naar toe nemen hoor! Wilde ik naar een Onsen? Dan gaan we toch naar een Onsen! Oeh, ze had al helemaal zin in een warm water bad. Maar de Onsen zijn zoals Nederlandse sauna’s. Poedeltje naakt in de hitte badderen. En ik dacht dat dit dametje van 76 toch echt wel een grapje moest maken. Want ze lachte er bij! En we reden de berg op, zeker niet naar een Onsen. Toch? Had ik nou ja gezegd?
Na de lunch vroeg ze: A-na-be-ru? Onsen or drive? Ik koos voor ‘drive’. Ik durf toch nog niet helemaal in mijn nakie. Ik ben blij dat ze het nog een keer vroeg. Blij dat mijn twijfel is overgekomen. En daarom heb ik die dag heel veel tempels gezien met meneer en mevrouw Amano.
Foto vanuit de auto 
Meneer Amano wil graag de tempel bezoeken met mij 
Deze bloemen bloeien het hele jaar beschermd 
Meneer Amano wil graag een foto van mij maken 
En weer toeren in de auto 
Heeeeerlijke sushi, maar wel in de auto eten 
Echt de allerlekkerste ooit 
Mevrouw Amano wil graag een foto van mij maken 
Meer, hotel, auto
Japans vertalen
Ik ben thuis al een aantal weken begonnen om de taal te proberen te leren, met DuoLingo, maar het valt vies tegen hoeveel ik daar van kan gebruiken nu ik hier ben. Ik heb maar één alfabet geleerd, en dan nog gebrekkig, maar er zijn er drie (Kana, Katakana en Hirangana) die door elkaar gebruikt worden. Dus het is niet zo dat ik nu een bord kan lezen. Kon ik het lezen, dan hielp dat nog niet, want ik spreek de taal niet.
Natuurlijk kan je apps gebruiken om te vertalen, maar die werken ook niet vlekkeloos. Ze kunnen heus wel woorden vertalen, maar de betekenis gaat verloren. En dat is nu net het deel dat je nodig hebt om te kunnen communiceren. Dat je in een andere cultuur bent, betekent ook dat de woorden die je kiest anders zijn. ‘Sumimasen’, betekent ‘sorry’ maar ook ‘hallo’ en ‘tot uw dienst’ en ‘excuseer’. Hier is een heel artikel over de verschillende woorden om je excuus aan te bieden in Japan. Het is heel belangrijk welk woord je kiest. Dat maakt het heel makkelijk om op te geven; ik snap het toch niet, laat ik maar gewoon Engels spreken, misschien snapt degene met wie ik praat hier en daar wat, maar dan loop ik in ieder geval niet het risico om het verkeerde woord te gebruiken.
Dank google, dit maakt dingen een stuk duidelijker..
Als iemand je begroet zeg je netjes wat terug
Soms betrap ik mezelf er op dat ik gewoon Nederlands terug praat tegen de winkelmedewerkers. Dat is vooral omdat ik heel graag iets terug wil zeggen. Het zit in me, als iemand je begroet, zeg je netjes wat terug. Dat is cultuur, dat wat je normaal vindt, dat wat natuurlijk voelt. Want toen ik het aan de receptioniste van het hostel waar ik verbleef vroeg, wat je terug kan zeggen als een winkelmedewerker je begroet met ‘Sumimasen’, zei ze: ehhhh… Na wat doorvragen lijkt het antwoord te zijn; je zegt niks terug: ‘that is actually kind of rude.’ Dat antwoord had ik niet verwacht. Als ik nu wat terug wil zeggen, zeg ik konichiwa, of ohaio, of konbanwa (hallo, goeiemorgen, goedenavond). (Denk ik).
Dus als ik nou gewoon Nederlands spreek, dan kan niemand me verstaan, en dan hebben mensen toch het idee dat ik wat aardigs terug zeg. Dacht ik. Want vanmiddag kwam ik een Japanse gids tegen bij de Ginkaku-ji tempel die hele Nederlandse zinnen er uit ratelde. “En doe de groeten aan koningin Máxima!”, zei hij. “Want zij is heel mooi! En zij heeft drie dochters, Ariane, Alexia en Amalia.” En zo verder en zo voorts. Dus deze meneer weet wel de juiste woorden te vinden. Waardoor ik weer aangemoedigd ben om het Japans nog een keer een kans te geven.
Emoji-eating 
Echt heeel mooi! De tuin van Ginkaku-ji 
De zilveren schrijn van Ginkaku-ji
Projectmanagement en consultancy 
Engelse borden in Japan blijven altijd een goede bron van vermaak 🙂
LikeLike