Beslissingen

Ik moet mezelf er elke keer toe zetten om een lokale bus te nemen. Het is niet te zeggen waar hij gaat, hoe laat, en hoe je die bus weer tot stoppen krijgt. Er zijn natuurlijk wel manieren voor; je kan in je beste Spaans mensen op straat vragen waar of hoe laat de bus vertrekt, je kan vooraan naar de chauffeur lopen om te proberen om de bus te laten stoppen waar je wil zijn, je kan simpelweg te laat uitstappen en proberen een taxi te vinden, dat kan allemaal. Maar het is elke keer een drempel, lekker ongemakkelijk allemaal.

Mijn Spaans is (nog) niet zo goed, en de mensen op straat sturen je ook zo naar de verkeerde bushalte. Omdat ze het zelf niet weten, of omdat je een stomme toerist bent. Ik loop te worstelen met het bagage compartiment, moet ik het zelf open doen, doet de buschauffeur het open, is mijn tas daar veilig, en alle plekken die uitkijken op het bagage compartiment zijn vol, dus ik moet aan de andere kant zitten, of ja, wat zou ik eigenlijk kunnen doen als ik iemand met mijn bagage weg zie lopen.. er achteraan rennen? Bij een busstop langs de snelweg? Ik dacht het niet. Er zitten geen onvervangbare dingen in. Ik laat het los en ontspan.

Al dit soort kleine beslissingen, de hele dag door, zijn lastig in je eentje. Neem ik de lokale bus of een dure taxi? Welk hostel zal ik boeken? Hoe laat ga ik naar dat busstation? Laat ik die grote kakkerlak door de kamer lopen of ga ik hem vangen? En het draaft door! Ben ik te veel aan het uitgeven? Zou ik niet moeten sparen voor een huis? Hoe zou het in Nederland zijn? Mijn lieve vrienden en familie moeten een nieuwe lockdown in, zo ontzettend rottig voor jullie, lieve mensen.

Ik vraag mezelf niet af of het goed is dat ik hier zit. Het is heeeeel goed dat ik hier zit en alles zelf beslis. Ik ben nu op weg naar een land waar “corona niet bestaat” maar waar je wel een PCR test moet doen om binnen te komen; Nicaragua. Over die beslissing heb ik lang gedaan, ik heb iedereen die ik tegen kwam gevraagd of ze geweest zijn en of het veilig is en wat ze mij zouden aanraden, en ik heb er zin in! In San Juan del Sur, mijn eerste bestemming, zal ik één ding niet zijn, en dat is alleen! Hasta Luego!