Ik ben aangekomen in het paradijs! Palmbomen, lieve mensen, witte stranden en zo betaalbaar! Het is hier ronduit belabberd leven voor Nicaraguanen zelf, en tegelijk is het een paradijs voor toeristen.
Om hier te komen moest ik mijn eerste grensovergang in Centraal-Amerika over en dat was een uitdaging! Gelukkig zijn de landsgrenzen tussen Costa Rica en Nicaragua open, maar je moet wel echt weten waar je moet zijn om alle papiertjes te halen en te weten wie je wel en wie je niet hoeft te betalen. Gelukkig hebben deze lieve mensen een blog geschreven over bij welk winkeltje je wat kan halen, en dat heeft erg geholpen. Ik hoef het nu ook niet meer helemaal uit te schrijven voor jullie, want je kan daar lezen hoe chaotisch het is vanuit Nederlands perspectief.
Omdat ik netjes op tijd alle documenten aan de Nicaraguaanse regering had gestuurd was ik hoppa binnen een half uur de grens over. Onderweg passeerde ik een groep van zo’n 30 beteuterde mannen in sportoutfits, waarvan ik later begreep dat hun PCR-tests voor de hele groep als ‘nep’ werden bestempeld door de grenspolitie. En dan sta je daar. Gelukkig had ik van alles uitgezocht en mijn PCR-test bij een officiële, door de regering goedgekeurde, instantie laten doen. Op het moment dat ik dat soort dingen aan het uitzoeken ben voel ik me alsof ik overdreven bezorgd ben en los moet laten, gewoon zien wat de dag brengt! Maar als ik dan supersoepel de grens over wandel, omdat ik alles klaar en in kleur geprint heb in mijn mapje, ben ik toch wel blij met mijn eigen reisstijl.
Ik heb nu ook bij mijn weten mijn tweede gringo tax betaald. En ik vind het dikke prima, blijf mij maar voor de gek houden. Een gringo is in Centraal- en Zuid-Amerika elke Westerse buitenlander (en een yanqui is een Amerikaan). En gringo’s betalen extra, want je kan ze makkelijk voor de gek houden, en ze hebben toch geld.
Na dat al mijn bagage door de scanner was geweest in Nicaragua, pakte een vriendelijke beambte mijn tas, en marcheerde naar de taxistandplaats. Ik bedoel, een stukje weg waar misschien taxi’s zijn, of niet, of ze zijn om de hoek. Hij werkte voor het bureau voor toerisme zei hij, en hij hielp toeristen het land binnen komen. Ik was toen al door alle douane en controleposten heen, dus feitelijk was ik allang ‘in het land’. Onderweg ratelde hij door over hoe veel ik de taxi moest betalen, wanneer ik de taxi moest betalen en dat ik eerst mijn bagage uit de taxi moest halen alvorens te betalen. Er ging vast ook een bus. Maar ik had gelezen dat de taxi maximaal 25 dollar zou zijn, dus ik was al voorbereid om een taxi te betalen in plaats van twee hete, langzame, volle bussen met overstap. Nu had ik geen keus meer, de taxi werd voor me geregeld, dat kon echt niet voor minder dan 30 dollar en hoppa, vrouw in taxi, bagage in taxi en wegwezen. Ik zag best dat de taxichauffeur onze douanebeambte wat geld gaf, en dat de beambte van mij ook een ‘tip’ wilde in Costa Ricaanse Colones vond ik gewaagd, maar ook dikke prima. Ik was de douane door, iedereen wilde me alles, van sim-kaarten tot cashewnoten verkopen aan de grens, en ik was de chaos voorbij en ik zat in een taxi en niet op en hete bushalte midden in de zon. Daarbij waren er geen andere gringo’s in de buurt, en taxi’s had ik zelf ook niet kunnen vinden, de stroom toeristen is zeer dun aan de grens bij Penas Blancas.
Binnen een half uur was ik op mijn eindbestemming voor 5 dollar en een paar Costa Ricaanse centen meer dan waar ik op had gerekend, en het is hier heerlijk. Toen de taxichauffeur geen wisselgeld had in Amerikaanse dollars maar mij in Nicariguaanse Cordoba’s wisselgeld gaf, dacht ik wel dat ik nog een keer gringo tax ging betalen. En ik heb het zonder zeuren aangenomen omdat ik de hele reis een heel vrolijk gesprek had gehad met deze taxichauffeur. Toen ik eenmaal in het hostel de officiële wisselkoers op zocht, bleek dat hij me precies het juiste bedrag terug had gegeven. Hij had vast al genoeg aan mij verdiend. Als het zo moet, reken dan maar een paar centen extra om deze vrouw op de meest paradijselijke plekken op aarde te brengen. Kom maar op met je gringo tax, dan blijf ik alles van te voren goed uitzoeken. Nu ook toegevoegd aan de voorbereiding op een nieuw land; altijd de wisselkoers opzoeken!
Projectmanagement en consultancy 