Hoeveel vulkanen zijn er in jouw land?

Dat vroeg de taxichauffeur in Nicaragua aan mij. Nou meneer, helemaal geen één. Echt geen één? Vroeg hij? Nee todos plat, helemaal vlak, plat, niks, nada. Nicaragua, het land van meren en vulkanen, waar mijn taxichauffeur heel graag zijn Engels met mij oefent. Je kan je niet voorstellen hoe prachtig mooi het is. En hoe ontzettend arm.

Op straat zie je schooierende honden, mensen met één been, junkies en oudjes in gescheurde kleding. Naast de straat palmbomen, iguana’s, meren en stranden. Degenen die alles op alles zetten om geld te verdienen verkopen zonnebrillen, armbandjes, snoep, kinderspeelgoed, telefoonopladers en koude drankjes in plastic zakjes. We hebben zelfs iemand aan onze tafel gehad met een display vol afstandsbedieningen. Je zal het maar net nodig hebben.

Soms heb je een stukje land zonder huisje dat helemaal vol ligt met vuil en goorigheid, een klein kind en een varkentje scharrelen er tussen op zoek naar wat eetbaars. Soms loopt een hondje gek van de honger zo de straat over en wordt aangereden. Ze blijft naast de weg liggen, en constant cirkelen de gieren over het land op zoek naar dit soort ongelukken.

Het is zo ontzettend hard. En het contrast is echt heel groot. Wat kan je, als je hier geboren bent, als je valt voor de drank en de drugs. En die stomme loterijen waarvoor iedereen maar kaartjes blijft kopen. Ik wil dit land kennen, ik wil het beter begrijpen. Er zijn hier zo ontzettend veel mensen overleden de laatste jaren, aan een epidemie die de president ontkent.

Mijn medereizigers leren mij hoe je hier mee om kan gaan. Koop niet van kinderen, dat houdt ze uit school. Ga naar lokale ondernemers. Koop eten voor mensen als ze honger hebben. We hebben een groepje kinderen aan onze tafel gehad waarvan de grote zus met een lepel al haar zusjes en broertjes eten gaf van het bord wat wij ‘niet lekker vonden’. Het is verdrietig en de realiteit, je bent deel van de wereld en je kan het maar beter accepteren zoals het is. Ook als ik weg ben zal dit hier de realiteit zijn. En ook als ik terug kom. Want woooow jongens wat is dit een prachtig land, en ondanks alle misère zijn er ook geweldig mooie ervaringen. Dit hoort er bij. Je kan niet alleen het zoet hebben.