Ik heb hier allerlei ‘gevaarlijke’ dingen gedaan, in watervallen geklauterd, geziplined, paard gereden in de bergen, gesupt, scooter gereden, bij José achterop de scooter gezeten, en hoe ga ik door mijn knie? Door een spelletje levensgroot Jenga bij het zwembad. De Jenga toren viel om, ik viel om, en nu is de knie dik en instabiel.
Het moest er natuurlijk een keer van komen tijdens de reis, het is in mijn leven al 10 a 15 keer gebeurd dat ik een paar weken met de knie omhoog moet om te herstellen van een val. Het resultaat is gedwongen rust. Even geen kanotrips, dansfeestjes, jungle wandelingen of levensgroot Jenga, gewoon met het pootje omhoog bij het zwembad. Jammer, want ik ben nu in Bocas del Toro, en er zijn zo veel mooie avonturen te beleven hier. Goed, want er is geen mooiere plek om met het pootje omhoog te zitten dan op het prachtige Isla Solarte.
Als ik niet was gevallen had ik niet de rust gehad om een hele dag aan het zwembad te zitten. Want: afleiding! Dingen doen! Als ik niet hinkte hadden José en ik niet de luxe van een directe shuttle vanaf onze vorige bestemming geboekt. Zo’n shuttle is heerlijk, ruimte, hulp met je bagage, niet zoeken waar je moet zijn. Wel een beetje duurder, en een beetje minder avontuurlijk, maar nu kon het niet anders, ik kon mijn eigen bagage niet lokale bussen in en uit slepen. Ik kan niet alles zelf doen, ik móét hulp accepteren. Rust en stil zitten geven ruimte aan vermoeidheid, allerlei pijntjes en ongemak. Verwerking, verdriet, zon, uitzicht, vooruitzichten, accepteren.
Projectmanagement en consultancy 