Oh nee, straks wil ik nog in het dorp wonen

Nu we terug zijn in Nederland heb ik voor vier maanden een oppashuis met oppaskatten in Beverwijk, net over de grens met Heemskerk. Ik ben opgegroeid in Heemskerk, maar wilde altijd heel graag in ‘de stad’ wonen. In Amsterdam, of in Utrecht, waar mijn eerste vriendje in een studentenhuis woonde, of desnoods Haarlem!

Voor ik op reis ging woonde ik heel fijn in Amsterdam Noord. De dag voor we ons bussie op gingen halen heb ik nog een bod gedaan op een appartementje daar. De vraagprijs was met 80.000 euro overboden, mijn bod was hopeloos.

Nu ik terug ben in het dorp waar ik ben opgegroeid merk ik hoe leuk het is om hier te wonen. Je komt bekenden tegen in de supermarkt, gaat met een jeugdvriendin naar de sportschool, tenminste, de afspraak staat, ik moet de wilskracht nog maar zien op te brengen hè, en mijn vriend woont om de hoek.

Het voelt alsof je hier gewoon 36 mag zijn. Met podiumcafé Toos hebben we er een echt leuke dansclub bij, waar het niet uit maakt hoe jong of oud je bent. Timboektoe is weer open, de beste rommelmarkten met Koningsdag zijn hier. Mijn familie, vrienden, het strand, bevrijdingsdag, jongens dit gaat helemaal de verkeerde kant op, straks wil ik hier wonen.

Vandaag ga ik met het openbaar vervoer naar mijn werk in Amsterdam. Maar eens kijken of ik het daarna nog net zo leuk vind om in een dorp te wonen.